Ik ben Jan van Tulder. Een groot deel van mijn leven heb ik bij de zorgverzekeraar VGZ gewerkt. Dat heeft mij op sporen gezet waar ik tot nu toe mee bezig ben maar ook in de toekomst mee bezig zal zijn. In dat traject, heb ik geleerd, ben je toch op de eerste plaats met jezelf bezig. Ontdekken wie je bent. Je eigen ruimte vergroten en belemmeringen wegnemen. Leren ervaren.
Bewustzijn en gezondheidszorg
Het leven is geen kennisinstituut maar een ervaringsgebeuren.
Ervaren kun je echter alleen in het grotere geheel. In dat grotere geheel ontwikkelde zich het bewustzijn hoe gezondheidszorg in elkaar zit. Hoe daar een medisch concept van ziektebestrijding aan ten grondslag ligt, het politieke idee van het recht op zorg en de uitvoering daarvan de financiering die zorg en de organisatie van die zorg als zorgaanbod. Dat bewustwordingsproces vertaalt zich in de groei tot 7 miljoen zieken, afhankelijkheid van mensen van zorg, het ontkennen van eigen verantwoordelijkheid voor gezondheid, marktwerking gedefinieerd als concurrentie tussen aanbieders en meer ellende.
De complexiteit van deze problematiek is zowel inhoudelijk als bestuurlijk en organisatorisch. Op al die terreinen heb ik proberen uit te zoeken wat er mis is.
Leergeld
Na bijna 40 jaar onderzoek gedaan te hebben, tegen muren te zijn opgelopen, leergeld betaald te hebben ben ik nu bezig met de opbouw van nieuwe dynamiek. Hoe houdt een mens dat vol, heb ik me vaak afgevraagd. Het antwoord is: je kunt niet anders. Wie a zegt moet ook b zeggen. Wie eenmaal bewust is kan dat bewustzijn niet meer verliezen, kan niet meer meedoen in achterhaalde concepten en structuren en moet dus verder naar een nieuwe toekomst.
Nieuw bewustzijn
We gaan inmiddels naar een nieuw bewustzijn. De groei daarheen zien we overal om ons heen. Na op velelrlei terreinen jaren vastgehouden te hebben aan bepaalde vormen komt nu inhoud naar boven. Gezondheidszorg loopt daarbij niet voorop. Dat is begrijpelijk omdat daarvoor nodig is dat we verantwoordelijkheid gaan dragen. Verantwoordelijkheid voor onszelf en onze gezondheid.
Het dragen van verantwoordelijkheid is vanzelfsprekend als je het eenmaal doet. Het is uitermate moeilijk als je het moet leren. Het is nog moeilijker in een cultuur die die verantwoordelijkheid overal neerlegt behalve bij jezelf.
Samenwerken en coöperatieve rechtsvorm
En nu over naar de coöperatie. Een oud gezegde luidt: de inhoud bepaalt de vorm. Dat klopt maar is slechts een deel van de waarheid. Het eerste dat ik daaraan toe wil voegen is dat dynamiek een inhoudelijke kern bevat (bv mobiliteit, energie) maar pas hanteerbaar wordt voor osn wanneer we die dynamiek ontwikkelen tot concepten en producten. Dit zijn inhoudelijke vormen. Voegen we daar de besturing en samenwerking aan toe dan komen we op een volgens niveau, het niveau van de rechtsvormen. De waarheid is dan ook dat die inhoud (inclusief concepten en producten en processen) dynamisch is en dat we behoeften hebben aan rechtsvormen die die dynamiek kunnen volgen.
Inmiddels zijn een toenemend aantal mensen zich bewust dat een coöperatievorm veel dynamischer is dan de statische vennootschap onder firma, bv of nv. De coöperatie is daarmee een oorspronkelijke rechtsvorm. Een rechtsvorm die in het verleden zijn waarde bewezen heeft, die onder meer door individualisering en de daarbij behorende beschermingsbehoeften uit de mode is geraakt maar nu met het toenemend dynamisch bewustzijn weer volop terugkomt.
Op zoek naar creativiteit en gelijkgestemde mensen
Zolang de coöperatie nog geen gemeengoed is geworden betekent dit dat je voor de grootste creativiteit moet kijken naar mensen die in coöperatieve werkvormen actief zijn. Mijn verwachtingen zijn derhalve duidelijk en inmiddels ook bevestigd.
zaterdag 13 december 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten